Year: 1997Publisher: A. Manteau, AntwerpenEdition: 1st in 2 talenLanguage: NL & FRPages: 80Condition: FNCover condition: VGBinding: SCFt: 21,5*14*0,8 cm. 125 gr.
- Naar het Nederlands vertaald door Stefaan Van den Bremt, ingeleid door Prof. Dr. Vic Nachtergaele.
- Emile Verhaeren (1855-1916) is een van de meest vooraanstaande Franstalige Belgische auteurs, Hij behoorde tot de kring rond het invloedrijke symbolistische tijdschrift La jeune Belgique. Een geloofscrisis en een zware psychische depressie resulteerden aan het eind van de jaren '80 in een trilogie visionaire poëzie met een voorkeur voor het vrije vers. Na zijn huwelijk en kennismaking met het socialisme verwierf Verhaeren wereldfaam met poëzie die getuigt van een vernieuwd geloof in de mens. Een zelfde gedrevenheid kenmerkt ook De heldere uren (1896), een bundel uitgepuurde en toch zeer lichamelijke liefdespoëzie, die Verhaeren schreef voor zijn vrouw Marthe. Voor het eerst verschijnt hier een integrale vertaling van deze bundel liefdesgedichten, die in hun lyrische vlucht even breekbaar zijn als het nog prille geluk dat erin bezongen wordt.
STEFAAN VAN DEN BREMT (1941) PUBLICEERDE POËZIE EN ESSAYS. HU SCHREEF LIEDJES EN THEATERTEKSTEN, VOOR ZIJN VERTAALWERK UIT HET SPAANS, HET FRANS EN HET DUITS ONTVING HU IN 1988 DE KOOPALBEURS VOOR LETTERKUNDE.
