Year: 1950
Place: Antwerpen
Publisher: P. Vink
Printer: J. Faut, Aalter
Edition: 1st
Language: Nederlands
Pages: 176+68
Condition: VG
Cover condition: G
Binding: HC met stofwikkel
Illustrated: 28 z/w reprodukties uit het teken- en schilderwerk van Felix Timmermans. Omslag: Felix Timmermans in zijn laatste levensdagen door Oscar van Rompay.
- Met bijdragen van Ernest Claes, U. Van de Voorde, Lode Baekelmans, O. Van Rompay, G. Bomans, K. Jacobs, H. Sneider, E. Bernouilli, A. Schaer-Ris.
- HERINNERINGEN AAN FELIX TIMMERMANS werd in opdracht van de N. V. Uitgeverij P. Vink te Antwerpen in het jaar 1950 gedrukt op de persen van de drukkerij J. Faut, te Aalter. Clichés werden vervaardigd door de fotogravuur Steurs te Antwerpen en de kleurendruk uitgevoerd door de drukkerij Omega ook te Antwerpen. Selectie der tekeningen, schetsen en schilderwerken werd bereidwillig gedaan door de Lierse kunstschilder Oscar van Rompay, die even welwillend toelating gaf tot de reproductie van zijn schilderij: Felix Timmermans in zijn laatste levensdagen.
- TIJDENS zijn leven reeds verschenen er over Felix Timmermans, de mens en de kunstenaar, verschillende werken. Na zijn dood lazen wij van de hand van Marc Tralbaut het ontroerende boek «Zo was de Fé». En zo pas verscheen bij L. Schwan te Dusseldorf «Felix Timmermans, Lebenstage und Lebenszüge eines Dichters», van Karl Jacobs, die een der ijverigste vertalers en beste vrienden van Felix Timmermans is geweest. Zijn werk is veruit het volledigste, onder alle opzichten, dat tothiertoe over de Fé werd geschreven.
En hier schenkt ons nu Renaat Veremans zijn «Herinneringen aan Felix Timmermans». Het is een werk zonder literaire pretentie geschreven, geen studie, geen biographie, geen zoeken naar de kern der dingen, geen pogen om beter te doen dan anderen of naar het uitdiepen der Wesenzüge, niets van dit alles. Men zou kunnen zeggen dat het jammer is, omdat wel niemand in Vlaanderen, meen ik, met Felix Timmermans zo innig vertrouwd was als Renaat Veremans, niemand die hem en als mens en als kunstenaar zo waarachtig had doorvoeld. Ik kan mij niet onthouden van de indruk dat er tussen de kunst van de schrijver Timmermans en de kunst van de musicus Veremans, een zekere gelijkenis in inspiratie bestaat. Maar de compositeur van Vlaanderen is geen literator, hij zegt het in alle bescheidenheid, maar met nadruk, geen criticus, geen ontleder van zielsproblemen of gevoelscomplexen. Renaat Veremans is hier niet anders dan wat hij overal en ... .
